<a href="http://www.bloglovin.com/blog/14575745/?claim=dca4eptgqv3">Follow my blog with Bloglovin</a>
Nu ook via Bloglovin te volgen!
Zoek naar Bijbieke (bijbieke.blogspot.com) en naar Kroelenkus (kroelenkus.blogspot.com)
Volg mij!
zondag 29 november 2015
zaterdag 28 november 2015
Het "grote" geheim van Sinterklaas. ....
Wanneer vertel je nou aan je kids het "grote" geheim van de Sint?
Of vertel je het niet en laat je je kind er zelf achter komen..... De keuze is aan jou als ouder. Voor alle mogelijkheden valt wat te zeggen natuurlijk. Er zijn altijd voor- en nadelen. Het is aan ons als ouders om te beslissen wat zwaarder weegt.
Zelf achter het "grote"geheim komen.....
Als ze er zelf achter komen, zijn ze er (meestal) wel aan toe om het "grote" geheim met zich mee te dragen. Hoe ga je dan zo'n gesprek aan.... Mijn advies hierbij is gewoon doen en er niet teveel omheen draaien. Wees duidelijk en direct, zo snappen ze je 't beste. Maar houdt wel rekening met 't feit dat ze nu achter iets komen wat al die jaren daarvoor zó magisch was voor hen. Denk maar eens terug aan de tijd dat jij nog "geloofde".
Neem ze even apart, vooral als er misschien nog kleinere broertjes of zusjes rondlopen! Ze zullen met heel veel vragen komen, misschien hebben ze al langer hun twijfels gehad en komen nu al die twijfels boven tafel. Als jij, als ouder, vindt dat ze eraan toe zijn om dit geheim te weten, moet je proberen zo open mogelijk te zijn en ze met simpele antwoorden uitleggen hoe het zit. Het helpt ook wel om met ze de geschiedenis van de Sint te bekijken op het internet, bijvoorbeeld op Wikipedia.
Zelf vertellen van het "grote" geheim.....
Wanneer kies je er nou voor, als ouders, om dit geheim te gaan vertellen tegen je kinderen. De meeste kids geloven nog heilig wanneer je het zelf gaat vertellen. Je moet jezelf goed realiseren dat je een heel "magisch" iets van ze weg gaat nemen. Hoe gaan ze het oppakken? Hoe zullen ze reageren?
Gelukkig weet je meestal als ouder hoe je kind is en hoe hij/zij zal reageren. Speel hier dan ook op in, zorg dat je ze aanspreekt op de manier die ze gewend zijn.
Er zijn ook allerlei hulpmiddelen die je kunt gebruiken, zoals het boek het grote sinterklaasgeheim.
Dit is een boek van Kees Lintermans en door dit boek te laten lezen, komen de kids er zelf op een leuke manier achter het "grote" geheim van Sinterklaas. Te koop bij bol.com voor 12,95 euro.
Bij ons....
Onze zoon, nu 8 jaar, weet het sinds een paar maanden. Wij hebben er zelf voor gekozen om het te vertellen. Hij zit nu in groep 6 en is een jaartje jonger dan de rest van z'n klas. Op onze basisschool komt de Sint vanaf groep 5 niet meer in de klas langs, dus vorig jaar zaten we al te twijfelen. Maar hij geloofde nog zo heilig en ging er helemaal in mee. Sinterklaas journaal, schoentje zetten enz. Toen besloten we om hem nog lekker een jaartje de magie van Sinterklaas mee te laten maken.
Maar dit jaar durfden we het niet aan. Wij hebben mijn onze zoon altijd al een open relatie gehad en we communiceren binnen het gezin erg veel, dus we hadden wel een idee hoe we dit moesten gaan doen. Onze zoon is slim, maar hier had hij nog niet over nagedacht (of willen denken misschien, haha).
Huh??!?
We hebben expres een avond gepakt nog ver voordat de Sint in ons land aan zou komen. De twee jongere zusjes waren al naar bed en wij zagen onze kans schoon om even "een gesprekje" aan te gaan. We hebben eigenlijk gewoon gelijk geconfronteerd met de vraag: "Weet jij het grote geheim van Sinterklaas al?". Hij zat ons raar aan te kijken "Huh??". Oh daar hadden we niet op gerekend! We hadden eigenlijk gehoopt dat hij misschien al wel iets wist of gehoord had. Nou hadden er al wel een paar kinderen het gehad over dit geheim, maar hij had daar verder geen acht op geslagen.
Wij zijn gewoon heel direct geweest en hebben hem ter plekke verteld dat Sinterklaas niet echt bestaat, tenminste niet zoals hij hem kent. Hij vindt geschiedenis erg leuk, dus dat hebben we wel gebruikt hierbij en vertelt over "Sint-Nicolaas", dat dit een heilige was die vroeger leefde.
We merkten dat hij het wel interessant vond, maar dat het ook niet helemaal begreep. Of misschien niet wilde begrijpen....
Krijg ik nou geen cadeautjes meer??
Toen kwamen de vragen, niet over de geschiedenis van Sint-Nicolaas, maar over vele belangrijkere onderwerpen! "Mag ik nou geen schoentje meer zetten?", "Krijg ik dan nog wel cadeautjes met pakjesavond?" enz. Haha, hij had groot gelijk natuurlijk, want dan mag misschien wel de echte "magie" weg zijn, dat wil niet zeggen dat hij dan de leuke dingen eromheen zou moeten missen.
Natuurlijk mag hij zijn schoentje zetten, verlanglijstje maken en zal hij ook overspoeld worden met cadeautjes op pakjesavond!
Sinterklaas in ons koude kikkerlandje....
Inmiddels is de Sint weer aangekomen in ons land met z'n zwarte pieten! Een week voordat ze aankwamen, begon ook weer 't sinterklaasjournaal en onze kids (ja, ook mijn zoon!) zitten elke dag om 18 uur voor de buis! Mochten ze 't een keer missen, wordt het de volgende dag teruggekeken. Ze willen niets missen en wij eigenlijk ook niet. Mijn man en ik kijken ook en spelen het hele verhaal gezellig mee. Mijn zoon zit er gewoon weer heerlijk in en het lijkt wel of ons hele gesprek niet is gebeurd. Maar wij laten het maar lekker gaan, zo beleeft hij dit jaar toch nog wel een beetje de "magie" van dit geweldige feest! Want ik ben zeker van mening dat dit feest voor alle kinderen zo lang mogelijk moet blijven bestaan!
Zin om creatief aan de slag te gaan? Surprise maken, gedichtje erbij of gewoon lekker aan de knutsel met de kids thuis, pepernoten en schuimpjes bakken?? Zie mijn Sint-blog!!
Heel fijn sinterklaasfeest toegewenst!!
dinsdag 24 november 2015
Zwanger zijn......fijn!!
Zwanger zijn....
Dit is misschien niet voor iedereen een fijne gedachte, maar ik vond het echt heerlijk om zwanger te zijn! En ik heb het ook nog eens drie keer mogen meemaken!
Ik heb drie heerlijke kids van 8, 6 en 1 jaar en ik geniet er elke dag van! Momentjes dan......"heel" af en toe ook niet ;)
De zwangerschappen verliepen bij mij allemaal prima en ik had niet veel last van kwaaltjes, buiten een paar vreetbuien om dan. Nu er om mij heen weer een aantal vrienden in verwachting zijn en we ook weer een klein baby'tje in de familie bij hebben gekregen, ga je toch weer terugdenken aan je eigen zwangerschappen en bevallingen. Met een lach en een traan.......
Keano, de oudste, is nu inmiddels alweer 8 jaar, maar ik herinner me z'n zwangerschap nog als beste. Misschien ook wel omdat dit je eerste is. We hebben er drie maanden over gedaan om zwanger te worden, heel snel weet ik nu, maar toen was het een eeuwigheid. Ik weet nog goed dat ik helemaal inging op allerlei zwangerschap-sites, vooral zwangerschapspagina.nl. Hier had ik mezelf aangemeld en kan je meepraten in allerlei forums. Ook kun je vragen stellen, wat heel fijn is als je een beetje onzeker bent over bepaalde dingen!
Mijn zwangerschap verliep goed, was niet veel misselijk en had niet veel andere kwaaltjes. Alleen mijn rug ging een beetje opspelen, maar je wordt ook steeds zwaarder en zwaarder natuurlijk. Uiteindelijk ben ik bij deze zwangerschap ongeveer 20 kilo aangekomen.
De 1e bevalling!
Mijn man is bakker en werkt altijd van vrijdag op zaterdagnacht. We grapten al van tevoren, "zul je altijd zien dat het in die nacht begint". En ja, hoor, het was vrijdagavond (5 dagen voor de uitgerekende datum) en ik voelde al wat buikpijn. Wakker gebleven en mijn man was inmiddels naar zijn werk gegaan. De weeën begonnen rond 00:00 uur een beetje te komen. Gelukkig heel rustig. Een paar uurtjes later, rond 3:00 uur ging een een beetje een ritme herkennen en zo kon ik de weeën gaan timen. Op mijn knieën bij de salontafel kijkend naar de klok.....zie me nog zitten. Rond half 5 had ik al ruim een uur weeën om de 4-5 min en besloot ik toch maar eens mijn man te gaan bellen! In de bakkerij waren ze 'm al weken voor de gek aan 't houden dat ik aan de telefoon was, maar het was telkens iemand anders.
Maar nu moest hij er echt aan geloven....."ik kom er nu aan"!
Toen hij thuis was, ging hij de verloskundige bellen en binnen een half uur stond zij op de stoep. Ik had nog maar 2 cm ontsluiting, pffff tegenvaller als je al een tijdje bezig bent. Ze ging weer weg en kwam een paar uur later terug, toen had ik 4 cm ontsluiting, maar we merkten dat Keano niet verder wilde indalen. Uiteindelijk na veel weeën opgevangen te hebben en ook nog op de baarkruk te hebben gezeten, heeft de verloskundige toch besloten dat we naar het ziekenhuis moesten. Balen....dit wilde ik helemaal niet!
Naar 't ziekenhuis.....
Naar beneden, wee opvangen, naar buiten, wee opvangen, bijna in de auto, nog even een wee opvangen tegen de auto en dan je over-buurvrouw door het raam te zien staan met twee duimen ophoog, geeft je een heel fijn gevoel....niet dus! (Was heel lief bedoeld natuurlijk en na de bevalling stond er een mooi bosje bloemen binnen van haar!)
In de auto kreeg ik (eindelijk!) persweeën, maar niet echt goed getimed! Vreselijk al die bochten en drempels! Bij 't ziekenhuis hadden we niet door dat we dichtbij konden parkeren, dus moest nog een eindje lopen. Bij de ingang stond de verloskundige al klaar met een rolstoel. "Zitten!!" zei ze! Mijn man reed me naar binnen, achter de verloskundige aan. Door een aantal automatisch opengaande deuren (die heel vreemd open gingen naar je toe, dus elke keer die rolstoel weer in z'n achteruit! Wie dat verzonnen heeft......) werd ik in een kamertje gereden en op een bed gelegd. Binnen no-time stonden er 6 witte jassen om me heen. Er waren er een paar links aan het prikken en een paar rechts en de gynaecoloog probeerde mijn aandacht te krijgen. Wist niet wat me overkwam en het enige wat ik nog weet is dat ik vroeg om een keizersnee, ik was er zo klaar mee! Maar nee, eerst proberen om 't op een natuurlijk manier te doen voor een beter herstel, zei ze. Uiteindelijk werd er een "kiwi-cup" op het hoofdje van Keano gezet (en met grof geweld naar binnen gewerkt!) en met een paar persweeën, is Keano geboren! WAUW! Wat is dat een magisch moment!
Keano is geboren!
Na ongeveer een bevalling van 12 -15 uur is Keano geboren in het ziekenhuis! Gelijk familie en vrienden op de hoogte gesteld en kon papa het eerste flesje geven aan 'm! Wat was dat een mooi plaatje! Verliefd keek ik naar mijn beide mannen daar op die stoel in het ziekenhuis vanuit mijn bed...
De tweede bevalling!
Hailey is mijn oudste dochter, ze is 6 jaar geleden geboren, thuis!
We raakten al snel weer zwanger, maar helaas ging deze zwangerschap na ruim 9 weken niet goed. We hadden het net dat weekend verteld aan beide familie's en aan goede vrienden van ons en zondagmiddag begon ik te vloeien. De dag erna gelijk een echo gehad en helaas was het vruchtje al verdwenen. Mijn man had er meer moeite mee dan ik. Ik had misschien al wel onderbewust het gevoel dat het niet goed zat, ik weet het niet. We zijn daarna niet gelijk verder gegaan, maar hebben het even laten rusten.
Toch vrij snel daarna raakten we weer in verwachting en dit ging helemaal goed! Gelukkig, want na zo'n miskraam ga je toch wat angstiger een zwangerschap in! Deze zwangerschap verliep ook netjes zonder al te veel kwaaltjes. De uitgerekende datum kwam in zicht, maar 6 dagen ervoor verloor ik de slijmprop. Dit wil natuurlijk nog niet veel zeggen, maar het begin is dan al wel gemaakt. We zaten met mijn ouders bij een restaurant en ik moest elke keer even naar de wc om weer wat "op te vangen" haha. In de middag contact gehad met mijn schoonzus, onze kraamverzorgster, over wat te doen, aangezien het toch wel wat begon te voelen en op haar aanraden toch maar even naar de verloskundige (VK) gebeld. Zij kwam rond half 6 en ik had al een paar cm ontsluiting. Ze ging even eten en zou een paar uurtjes later terugkomen. Ik vond het allemaal prima, want het kwam heel rustig op gang, dus het was goed te handelen. Rond 20 uur was ze er weer en had ik inmiddels 4 cm ontsluiting.
We gaan alles klaarmaken......nu al???
De verloskundige gaf aan dat ze bleef en dat we alles in gereedheid gingen brengen. Ik snapte er niets van, ik had "nog maar" 4 cm ontsluiting, dat ging nog eeuwen duren! Maar goed, schoonzus gebeld, VK haar tas gepakt en wij met z'n allen naar boven. Ik zorgde ervoor dat iedereen heel stil moest zijn, want ik wilde niet dat Keano wakker zou worden! Was meer met hem bezig dan met mezelf! We zaten rond 21 uur op 8 cm en een kwartiertje later besloot de VK om mijn vliezen te breken. Toen ging het in een sneltrein vaart. Ik kreeg rond 21:40 uur persweeën en mocht gelijk gaan persen om tien minuten later mijn prachtige dochter in mijn handen te hebben!
Ik had daarna wel meer last van na-weeën en ik moest ook alles even verwerken! Het was zo snel gegaan, ong. 5 uurtjes in totaal! Tussen de weeën door was het ook allemaal zo goed te behappen, ik was volop grapjes aan het maken en aan het lachen. Elke keer als ik een wee kreeg, keerde ik even in mezelf om deze op te vangen en daarna ging ik weer vrolijk door. Ik had nooit gedacht dat dit zo snel en zo goed zou gaan. Maar ook wel credits voor de hulp van de VK, mijn schoonzus en vooral mijn man, die er weer echt voor me was!!
Keano had er helemaal doorheen geslapen en hebben we wakker gemaakt om te komen kijken. Intussen waren de opa's en oma's ook gearriveerd!
Gelijk ook tante geworden!
Mijn broer zou ook rond deze tijd weer papa worden. Super leuk, vooral omdat onze oudsten ook maar 2 1/2 week schelen! Ik belde mijn broer een kwartiertje nadat Hailey was geboren en hij was volop aan het hijgen aan de telefoon. Ik vroeg nog wat tie aan 't doen was...hij had naar beneden moeten rennen voor de telefoon te pakken. "Jullie lagen al te slapen, toch niet?" vroeg ik hem. "Nou nee, ik kan je vertellen, als eerste, dat je net weer tante bent geworden"! Ik begon te lachen en te huilen tegelijk! We waren gewoon tegelijk weer ouders geworden op dezelfde dag!! Super! Wat een verrassing was dat!
Mijn derde bevalling!
Joyia, mijn jongste dochter, was voor ons een cadeautje!
Keano was inmiddels alweer ruim 7 jaar en Hailey 4 en was net op school begonnen.
Heerlijk die vrije tijd die je dan hebt als beide kids naar school zijn ;) Ik was gestopt met de pil, omdat ik veel last had van migraine. Voordat ik over zou gaan op een andere anticonceptie, ging ik, in overleg met mijn dokter, eerst checken of het wel echt aan mijn pil lag. Daarvoor moest ik een tijdje geen anticonceptie gebruiken, dus mijn man en ik moesten heel voorzichtig zijn en dit waren we ook, op één keer na......
In shock.....
Wat waren wij in shock toen we een test hadden gedaan! Dit wilden we helemaal niet!!
En dan ga je van alles in je hoofd halen en nadenken over je toekomst enz enz. Abortus was bij mij absoluut geen optie, maar erover nadenken doe je toch wel. Uiteindelijk toch ervoor gegaan, maar de eerste maanden niet echt kunnen genieten! We hadden alle spullen al weggedaan en moesten alles weer aanschaffen, Gelukkig hadden we hele lieve familieleden en vrienden en zelf kennissen die ons hierbij hielpen! We mochten van alles lenen en kregen ook heel veel spullen! Ook hadden we geen ruime slaapkamer over en heeft mijn vader een bedstee gemaakt met ene gedeelte in de kamer van Hailey. Zo konden we de grote inbouwkast in het kleinste kamertje toch behouden en kreeg onze derde spruit toch een prachtige kamer!
De laatste drie maanden heb ik gelukkig wel kunnen genieten, want wat is toch heerlijk zo'n dikke buik en het voelen van zo'n klein wezentje in je buik. Dit had ik voor geen goud willen missen!
Over tijd
De oudste kids zijn allebei een week voor de uitgerekende datum geboren, dus ik hoopte dat het deze keer weer zo zou zijn, maar helaas....Ze uitgerekende datum gingen we voorbij...5 dagen erna was er overdag niets aan de hand. 's Avonds was ik wel wat onrustig, maar voelde me verder kiplekker. We gingen laat naar bed en rond 1 uur braken ineens mijn vliezen! Dit was raar, bij de vorige bevallingen heeft de VK ze gebroken, dus ik wist even niet wat te doen. Mijn man een handdoek gehaald en ik, met handdoek tussen mijn benen, naar de badkamer. Helemaal radeloos, wat moesten we nu doen dan..
Zo stom eigenlijk, je derde bevalling en toch een punt hebben dat je niet weet wat je moet doen, haha.
Terug naar bed en maar wachten, dat duurde niet lang. Binnen een kwartier begonnen de weeën te komen. Steeds sneller en heftiger, jeetje dat ging vlug! Ik ging rond half 2 maar naar beneden en liet mijn man boven. Weeën timer-app gedownload en steeds rondjes gelopen rond de tafel tussen de weeën door. Na een uur mijn man groepen en gezegd dat hij heel snel moest gaan bellen, dit ging ik niet lang volhouden! Rond 15 uur was de VK er en hing ik aan de verwarming alles weg te puffen, durfde zelfs niet naar boven te gaan, zo heftig. Ik was ook zo bang dat de VK weg zou gaan, riep ook tegen haar dat ik dit niet lang vol kon houden.
Toch naar boven
Ik moest natuurlijk toch mee naar boven en ik had inmiddels al 8 cm ontsluiting. Ze bleef gelukkig en alles werd klaargemaakt. Ze probeerde me gerust te stellen dat de kleine er binnen een uurtje zou zijn. De andere kids lagen netjes op hun bed, maar gaan toch regelmatig naar de wc en zo ook deze nacht natuurlijk. Het was half vier en mijn dochter ging naar de wc, snel de deur dicht gedaan, zodat ze geen licht zag. We hoorden het badkamerlicht aan gaan en weer uit, maar we hadden haar slaapkamerdeur niet gehoord. Mijn man ging kijken en ze lag gewoon, met de deur wagenwijd open, weer te slapen in d'r bed. Ik ging ondertussen kapot en mocht rond 3:50 uur gaan persen, om 4:00 uur is onze lieve Joyia geboren en wat was ze prachtig! Maar zo'n bevalling NOOIT meer! Dit was echt de heftigste van allemaal! Hier heb ik ook echt even van moeten bekomen. We hebben de opa's en oma's ook pas een uur later gebeld, eerst even rust voor ons drietjes! Keano en Hailey kwamen rond half 6 toevallig samen uit hun bed en waren heel verbaasd om te zien dat er ineens een klein baby'tje naast mama in een wiegje lag! Tranen in mijn ogen.....zo mooi!
Compleet!
Nu zijn we echt compleet! Er komt ook echt geen vierde meer, dit kan gelukkig ook niet meer.
Mijn man heeft zich gelijk laten helpen haha!
Het zijn drie draken bij elkaar, maar wel heerlijke draken! Ze genieten van ons en van elkaar en wij natuurlijk ook van hen, elke dag weer!
Blessed with my family!
Dit is misschien niet voor iedereen een fijne gedachte, maar ik vond het echt heerlijk om zwanger te zijn! En ik heb het ook nog eens drie keer mogen meemaken!
Ik heb drie heerlijke kids van 8, 6 en 1 jaar en ik geniet er elke dag van! Momentjes dan......"heel" af en toe ook niet ;)
De zwangerschappen verliepen bij mij allemaal prima en ik had niet veel last van kwaaltjes, buiten een paar vreetbuien om dan. Nu er om mij heen weer een aantal vrienden in verwachting zijn en we ook weer een klein baby'tje in de familie bij hebben gekregen, ga je toch weer terugdenken aan je eigen zwangerschappen en bevallingen. Met een lach en een traan.......
Keano, de oudste, is nu inmiddels alweer 8 jaar, maar ik herinner me z'n zwangerschap nog als beste. Misschien ook wel omdat dit je eerste is. We hebben er drie maanden over gedaan om zwanger te worden, heel snel weet ik nu, maar toen was het een eeuwigheid. Ik weet nog goed dat ik helemaal inging op allerlei zwangerschap-sites, vooral zwangerschapspagina.nl. Hier had ik mezelf aangemeld en kan je meepraten in allerlei forums. Ook kun je vragen stellen, wat heel fijn is als je een beetje onzeker bent over bepaalde dingen!
Mijn zwangerschap verliep goed, was niet veel misselijk en had niet veel andere kwaaltjes. Alleen mijn rug ging een beetje opspelen, maar je wordt ook steeds zwaarder en zwaarder natuurlijk. Uiteindelijk ben ik bij deze zwangerschap ongeveer 20 kilo aangekomen.
De 1e bevalling!
Mijn man is bakker en werkt altijd van vrijdag op zaterdagnacht. We grapten al van tevoren, "zul je altijd zien dat het in die nacht begint". En ja, hoor, het was vrijdagavond (5 dagen voor de uitgerekende datum) en ik voelde al wat buikpijn. Wakker gebleven en mijn man was inmiddels naar zijn werk gegaan. De weeën begonnen rond 00:00 uur een beetje te komen. Gelukkig heel rustig. Een paar uurtjes later, rond 3:00 uur ging een een beetje een ritme herkennen en zo kon ik de weeën gaan timen. Op mijn knieën bij de salontafel kijkend naar de klok.....zie me nog zitten. Rond half 5 had ik al ruim een uur weeën om de 4-5 min en besloot ik toch maar eens mijn man te gaan bellen! In de bakkerij waren ze 'm al weken voor de gek aan 't houden dat ik aan de telefoon was, maar het was telkens iemand anders.
Maar nu moest hij er echt aan geloven....."ik kom er nu aan"!
Toen hij thuis was, ging hij de verloskundige bellen en binnen een half uur stond zij op de stoep. Ik had nog maar 2 cm ontsluiting, pffff tegenvaller als je al een tijdje bezig bent. Ze ging weer weg en kwam een paar uur later terug, toen had ik 4 cm ontsluiting, maar we merkten dat Keano niet verder wilde indalen. Uiteindelijk na veel weeën opgevangen te hebben en ook nog op de baarkruk te hebben gezeten, heeft de verloskundige toch besloten dat we naar het ziekenhuis moesten. Balen....dit wilde ik helemaal niet!
Naar 't ziekenhuis.....
Naar beneden, wee opvangen, naar buiten, wee opvangen, bijna in de auto, nog even een wee opvangen tegen de auto en dan je over-buurvrouw door het raam te zien staan met twee duimen ophoog, geeft je een heel fijn gevoel....niet dus! (Was heel lief bedoeld natuurlijk en na de bevalling stond er een mooi bosje bloemen binnen van haar!)
In de auto kreeg ik (eindelijk!) persweeën, maar niet echt goed getimed! Vreselijk al die bochten en drempels! Bij 't ziekenhuis hadden we niet door dat we dichtbij konden parkeren, dus moest nog een eindje lopen. Bij de ingang stond de verloskundige al klaar met een rolstoel. "Zitten!!" zei ze! Mijn man reed me naar binnen, achter de verloskundige aan. Door een aantal automatisch opengaande deuren (die heel vreemd open gingen naar je toe, dus elke keer die rolstoel weer in z'n achteruit! Wie dat verzonnen heeft......) werd ik in een kamertje gereden en op een bed gelegd. Binnen no-time stonden er 6 witte jassen om me heen. Er waren er een paar links aan het prikken en een paar rechts en de gynaecoloog probeerde mijn aandacht te krijgen. Wist niet wat me overkwam en het enige wat ik nog weet is dat ik vroeg om een keizersnee, ik was er zo klaar mee! Maar nee, eerst proberen om 't op een natuurlijk manier te doen voor een beter herstel, zei ze. Uiteindelijk werd er een "kiwi-cup" op het hoofdje van Keano gezet (en met grof geweld naar binnen gewerkt!) en met een paar persweeën, is Keano geboren! WAUW! Wat is dat een magisch moment!
 |
| Keano |
Keano is geboren!
Na ongeveer een bevalling van 12 -15 uur is Keano geboren in het ziekenhuis! Gelijk familie en vrienden op de hoogte gesteld en kon papa het eerste flesje geven aan 'm! Wat was dat een mooi plaatje! Verliefd keek ik naar mijn beide mannen daar op die stoel in het ziekenhuis vanuit mijn bed...
De tweede bevalling!
Hailey is mijn oudste dochter, ze is 6 jaar geleden geboren, thuis!
We raakten al snel weer zwanger, maar helaas ging deze zwangerschap na ruim 9 weken niet goed. We hadden het net dat weekend verteld aan beide familie's en aan goede vrienden van ons en zondagmiddag begon ik te vloeien. De dag erna gelijk een echo gehad en helaas was het vruchtje al verdwenen. Mijn man had er meer moeite mee dan ik. Ik had misschien al wel onderbewust het gevoel dat het niet goed zat, ik weet het niet. We zijn daarna niet gelijk verder gegaan, maar hebben het even laten rusten.
Toch vrij snel daarna raakten we weer in verwachting en dit ging helemaal goed! Gelukkig, want na zo'n miskraam ga je toch wat angstiger een zwangerschap in! Deze zwangerschap verliep ook netjes zonder al te veel kwaaltjes. De uitgerekende datum kwam in zicht, maar 6 dagen ervoor verloor ik de slijmprop. Dit wil natuurlijk nog niet veel zeggen, maar het begin is dan al wel gemaakt. We zaten met mijn ouders bij een restaurant en ik moest elke keer even naar de wc om weer wat "op te vangen" haha. In de middag contact gehad met mijn schoonzus, onze kraamverzorgster, over wat te doen, aangezien het toch wel wat begon te voelen en op haar aanraden toch maar even naar de verloskundige (VK) gebeld. Zij kwam rond half 6 en ik had al een paar cm ontsluiting. Ze ging even eten en zou een paar uurtjes later terugkomen. Ik vond het allemaal prima, want het kwam heel rustig op gang, dus het was goed te handelen. Rond 20 uur was ze er weer en had ik inmiddels 4 cm ontsluiting.
We gaan alles klaarmaken......nu al???
De verloskundige gaf aan dat ze bleef en dat we alles in gereedheid gingen brengen. Ik snapte er niets van, ik had "nog maar" 4 cm ontsluiting, dat ging nog eeuwen duren! Maar goed, schoonzus gebeld, VK haar tas gepakt en wij met z'n allen naar boven. Ik zorgde ervoor dat iedereen heel stil moest zijn, want ik wilde niet dat Keano wakker zou worden! Was meer met hem bezig dan met mezelf! We zaten rond 21 uur op 8 cm en een kwartiertje later besloot de VK om mijn vliezen te breken. Toen ging het in een sneltrein vaart. Ik kreeg rond 21:40 uur persweeën en mocht gelijk gaan persen om tien minuten later mijn prachtige dochter in mijn handen te hebben!
Ik had daarna wel meer last van na-weeën en ik moest ook alles even verwerken! Het was zo snel gegaan, ong. 5 uurtjes in totaal! Tussen de weeën door was het ook allemaal zo goed te behappen, ik was volop grapjes aan het maken en aan het lachen. Elke keer als ik een wee kreeg, keerde ik even in mezelf om deze op te vangen en daarna ging ik weer vrolijk door. Ik had nooit gedacht dat dit zo snel en zo goed zou gaan. Maar ook wel credits voor de hulp van de VK, mijn schoonzus en vooral mijn man, die er weer echt voor me was!!
Keano had er helemaal doorheen geslapen en hebben we wakker gemaakt om te komen kijken. Intussen waren de opa's en oma's ook gearriveerd!
 |
| Hailey |
Gelijk ook tante geworden!
Mijn broer zou ook rond deze tijd weer papa worden. Super leuk, vooral omdat onze oudsten ook maar 2 1/2 week schelen! Ik belde mijn broer een kwartiertje nadat Hailey was geboren en hij was volop aan het hijgen aan de telefoon. Ik vroeg nog wat tie aan 't doen was...hij had naar beneden moeten rennen voor de telefoon te pakken. "Jullie lagen al te slapen, toch niet?" vroeg ik hem. "Nou nee, ik kan je vertellen, als eerste, dat je net weer tante bent geworden"! Ik begon te lachen en te huilen tegelijk! We waren gewoon tegelijk weer ouders geworden op dezelfde dag!! Super! Wat een verrassing was dat!
Mijn derde bevalling!
Joyia, mijn jongste dochter, was voor ons een cadeautje!
Heerlijk die vrije tijd die je dan hebt als beide kids naar school zijn ;) Ik was gestopt met de pil, omdat ik veel last had van migraine. Voordat ik over zou gaan op een andere anticonceptie, ging ik, in overleg met mijn dokter, eerst checken of het wel echt aan mijn pil lag. Daarvoor moest ik een tijdje geen anticonceptie gebruiken, dus mijn man en ik moesten heel voorzichtig zijn en dit waren we ook, op één keer na......
In shock.....
Wat waren wij in shock toen we een test hadden gedaan! Dit wilden we helemaal niet!!
En dan ga je van alles in je hoofd halen en nadenken over je toekomst enz enz. Abortus was bij mij absoluut geen optie, maar erover nadenken doe je toch wel. Uiteindelijk toch ervoor gegaan, maar de eerste maanden niet echt kunnen genieten! We hadden alle spullen al weggedaan en moesten alles weer aanschaffen, Gelukkig hadden we hele lieve familieleden en vrienden en zelf kennissen die ons hierbij hielpen! We mochten van alles lenen en kregen ook heel veel spullen! Ook hadden we geen ruime slaapkamer over en heeft mijn vader een bedstee gemaakt met ene gedeelte in de kamer van Hailey. Zo konden we de grote inbouwkast in het kleinste kamertje toch behouden en kreeg onze derde spruit toch een prachtige kamer!
 |
| Bedstee gemaakt door mijn vader! |
De laatste drie maanden heb ik gelukkig wel kunnen genieten, want wat is toch heerlijk zo'n dikke buik en het voelen van zo'n klein wezentje in je buik. Dit had ik voor geen goud willen missen!
Over tijd
De oudste kids zijn allebei een week voor de uitgerekende datum geboren, dus ik hoopte dat het deze keer weer zo zou zijn, maar helaas....Ze uitgerekende datum gingen we voorbij...5 dagen erna was er overdag niets aan de hand. 's Avonds was ik wel wat onrustig, maar voelde me verder kiplekker. We gingen laat naar bed en rond 1 uur braken ineens mijn vliezen! Dit was raar, bij de vorige bevallingen heeft de VK ze gebroken, dus ik wist even niet wat te doen. Mijn man een handdoek gehaald en ik, met handdoek tussen mijn benen, naar de badkamer. Helemaal radeloos, wat moesten we nu doen dan..
Zo stom eigenlijk, je derde bevalling en toch een punt hebben dat je niet weet wat je moet doen, haha.
Terug naar bed en maar wachten, dat duurde niet lang. Binnen een kwartier begonnen de weeën te komen. Steeds sneller en heftiger, jeetje dat ging vlug! Ik ging rond half 2 maar naar beneden en liet mijn man boven. Weeën timer-app gedownload en steeds rondjes gelopen rond de tafel tussen de weeën door. Na een uur mijn man groepen en gezegd dat hij heel snel moest gaan bellen, dit ging ik niet lang volhouden! Rond 15 uur was de VK er en hing ik aan de verwarming alles weg te puffen, durfde zelfs niet naar boven te gaan, zo heftig. Ik was ook zo bang dat de VK weg zou gaan, riep ook tegen haar dat ik dit niet lang vol kon houden.
 |
| Joyia |
Toch naar boven
Ik moest natuurlijk toch mee naar boven en ik had inmiddels al 8 cm ontsluiting. Ze bleef gelukkig en alles werd klaargemaakt. Ze probeerde me gerust te stellen dat de kleine er binnen een uurtje zou zijn. De andere kids lagen netjes op hun bed, maar gaan toch regelmatig naar de wc en zo ook deze nacht natuurlijk. Het was half vier en mijn dochter ging naar de wc, snel de deur dicht gedaan, zodat ze geen licht zag. We hoorden het badkamerlicht aan gaan en weer uit, maar we hadden haar slaapkamerdeur niet gehoord. Mijn man ging kijken en ze lag gewoon, met de deur wagenwijd open, weer te slapen in d'r bed. Ik ging ondertussen kapot en mocht rond 3:50 uur gaan persen, om 4:00 uur is onze lieve Joyia geboren en wat was ze prachtig! Maar zo'n bevalling NOOIT meer! Dit was echt de heftigste van allemaal! Hier heb ik ook echt even van moeten bekomen. We hebben de opa's en oma's ook pas een uur later gebeld, eerst even rust voor ons drietjes! Keano en Hailey kwamen rond half 6 toevallig samen uit hun bed en waren heel verbaasd om te zien dat er ineens een klein baby'tje naast mama in een wiegje lag! Tranen in mijn ogen.....zo mooi!
Compleet!
Nu zijn we echt compleet! Er komt ook echt geen vierde meer, dit kan gelukkig ook niet meer.
Mijn man heeft zich gelijk laten helpen haha!
Het zijn drie draken bij elkaar, maar wel heerlijke draken! Ze genieten van ons en van elkaar en wij natuurlijk ook van hen, elke dag weer!
Blessed with my family!
woensdag 18 november 2015
Herfst.....prachtig seizoen...
Herfst….prachtig seizoen om van je kinderen te genieten!
(Mijn dochter
onder de boom en mijn zoon erin!)
Ben een
moeder van 3 kinderen. Ze zijn 8, 6 en 1 jaar en het zijn schatten van
kinderen, maar dat zegt natuurlijk elke moeder van d’r eigen kinderen. Af en
toe (misschien wel vaker dan af en toe) zou ik ze wel eens achter het behang
willen plakken, ook dit is heel herkenbaar, denk ik.
Verder heb
ik een heel gelukkig gezin en samen met mijn man genieten wij elke dag van de
uitspraken van onze kinderen en de dingen die ze doen.
Verzamelen!
Zo vinden
wij de herfst een prachtig seizoen en zijn wij met de kinderen vaak te vinden
in het bos. Gewoon heerlijk een wandeling maken, maar ook dingen verzamelen,
want dat doen ze graag! Het liefste de dingen waar het meeste modder op zit of
de smerigste beestjes. En dat gaat dan allemaal in een zakje om mee naar huis
te nemen. Ik probeer het altijd wel een beetje te sturen, zodat er niet alleen
maar zand mee naar huis gaat…..
Bomen klimmen!
Verder
zoeken de kinderen altijd een boom waar ze heerlijk in kunnen klimmen, het
liefste met papa, want die doet maar al te graag met ze mee. “Ik doe het alleen
even voor hoe ze het moeten doen, schat” zegt tie dan, maar ik weet wel beter
natuurlijk. Ach ja, laat maar lekker dat kind in ‘m naar boven komen, heerlijk
om te zien hoe je man geniet en daardoor ook je kinderen extra genieten!
En ik als
moeder sta van een afstandje te kijken of het allemaal wel goed gaat. Af en toe
een bonzend hart als ze wel erg hoog in die boom zitten. Maar gelukkig gaat het
vaker goed dan fout!
Ook houd ik
me bezig met de jongste telg van ons gezin. Zij is 1 en gaat (gelukkig) nog
niet de boom in. Met haar ben ik rondjes aan het lopen en laat haar ontdekken
wat er allemaal te zien is. Bomen, gras, mos, dennenappels, kastanjes, eikels,
takjes, bladeren….teveel om op te noemen als alles nieuw voor je is. Ze
geniet…..en dat is heerlijk om te zien!
Foto’s maken!
Vergeet ook
nooit je camera mee te nemen naar het bos! Dat gebeurt ook niet vaak, aangezien
iedereen een smartphone heeft natuurlijk, maar wij nemen ook altijd onze goeie
camera mee! Hier maak je de prachtigste foto’s mee in het bos! Wij hebben deze
camera net en zouden heel graag willen weten wat we er allemaal mee kunnen.
Jeetje wat een knopjes en mogelijkheden zitten er op zo’n ding. Maar als je
niet weet waar het voor dient, kun je er nog niet veel mee natuurlijk. In het
bos gaan we altijd een beetje uitproberen en het fijne is dat je de lelijkste
foto’s gelijk kunt wissen! Maar stiekem maak je dan toch heel veel mooie foto’s
waar je je kinderen vastlegt in de periode hoe ze nu zijn! Onze kinderen
groeien en groeien maar door en de tijd gaat maar verder, af en toe veel te
snel, dus vastleggen is het beste wat je kunt doen, zodat je er later altijd
nog van kan genieten.
Hieronder
een paar fotootjes:
Na zo’n heerlijke wandeling komen we thuis en gaan we kijken
wat we allemaal verzameld hebben. Nadat alles in het zonnetje een beetje
gedroogd is, leg ik alles op tafel en zoek ik een aantal vazen en borden, zodat
we een paar herfststukjes kunnen gaan maken. De kinderen zijn hier zo mee
klaar, maar ze vinden het heel leuk om te doen. De prachtigste creaties komen
er dan uit en deze krijgen dan weer een mooi plekje in huis!
Zo hebben we weer een leuke dag afgesloten met ons
gezinnetje wat niet meer afgepakt kan worden en wat we voor altijd hebben
vastgelegd!
Een aanrader voor iedereen….met of zonder kinderen!
Een aanrader voor iedereen….met of zonder kinderen!
Abonneren op:
Posts (Atom)