Dit is misschien niet voor iedereen een fijne gedachte, maar ik vond het echt heerlijk om zwanger te zijn! En ik heb het ook nog eens drie keer mogen meemaken!
Ik heb drie heerlijke kids van 8, 6 en 1 jaar en ik geniet er elke dag van! Momentjes dan......"heel" af en toe ook niet ;)
De zwangerschappen verliepen bij mij allemaal prima en ik had niet veel last van kwaaltjes, buiten een paar vreetbuien om dan. Nu er om mij heen weer een aantal vrienden in verwachting zijn en we ook weer een klein baby'tje in de familie bij hebben gekregen, ga je toch weer terugdenken aan je eigen zwangerschappen en bevallingen. Met een lach en een traan.......
Keano, de oudste, is nu inmiddels alweer 8 jaar, maar ik herinner me z'n zwangerschap nog als beste. Misschien ook wel omdat dit je eerste is. We hebben er drie maanden over gedaan om zwanger te worden, heel snel weet ik nu, maar toen was het een eeuwigheid. Ik weet nog goed dat ik helemaal inging op allerlei zwangerschap-sites, vooral zwangerschapspagina.nl. Hier had ik mezelf aangemeld en kan je meepraten in allerlei forums. Ook kun je vragen stellen, wat heel fijn is als je een beetje onzeker bent over bepaalde dingen!
Mijn zwangerschap verliep goed, was niet veel misselijk en had niet veel andere kwaaltjes. Alleen mijn rug ging een beetje opspelen, maar je wordt ook steeds zwaarder en zwaarder natuurlijk. Uiteindelijk ben ik bij deze zwangerschap ongeveer 20 kilo aangekomen.
De 1e bevalling!
Mijn man is bakker en werkt altijd van vrijdag op zaterdagnacht. We grapten al van tevoren, "zul je altijd zien dat het in die nacht begint". En ja, hoor, het was vrijdagavond (5 dagen voor de uitgerekende datum) en ik voelde al wat buikpijn. Wakker gebleven en mijn man was inmiddels naar zijn werk gegaan. De weeën begonnen rond 00:00 uur een beetje te komen. Gelukkig heel rustig. Een paar uurtjes later, rond 3:00 uur ging een een beetje een ritme herkennen en zo kon ik de weeën gaan timen. Op mijn knieën bij de salontafel kijkend naar de klok.....zie me nog zitten. Rond half 5 had ik al ruim een uur weeën om de 4-5 min en besloot ik toch maar eens mijn man te gaan bellen! In de bakkerij waren ze 'm al weken voor de gek aan 't houden dat ik aan de telefoon was, maar het was telkens iemand anders.
Maar nu moest hij er echt aan geloven....."ik kom er nu aan"!
Toen hij thuis was, ging hij de verloskundige bellen en binnen een half uur stond zij op de stoep. Ik had nog maar 2 cm ontsluiting, pffff tegenvaller als je al een tijdje bezig bent. Ze ging weer weg en kwam een paar uur later terug, toen had ik 4 cm ontsluiting, maar we merkten dat Keano niet verder wilde indalen. Uiteindelijk na veel weeën opgevangen te hebben en ook nog op de baarkruk te hebben gezeten, heeft de verloskundige toch besloten dat we naar het ziekenhuis moesten. Balen....dit wilde ik helemaal niet!
Naar 't ziekenhuis.....
Naar beneden, wee opvangen, naar buiten, wee opvangen, bijna in de auto, nog even een wee opvangen tegen de auto en dan je over-buurvrouw door het raam te zien staan met twee duimen ophoog, geeft je een heel fijn gevoel....niet dus! (Was heel lief bedoeld natuurlijk en na de bevalling stond er een mooi bosje bloemen binnen van haar!)
In de auto kreeg ik (eindelijk!) persweeën, maar niet echt goed getimed! Vreselijk al die bochten en drempels! Bij 't ziekenhuis hadden we niet door dat we dichtbij konden parkeren, dus moest nog een eindje lopen. Bij de ingang stond de verloskundige al klaar met een rolstoel. "Zitten!!" zei ze! Mijn man reed me naar binnen, achter de verloskundige aan. Door een aantal automatisch opengaande deuren (die heel vreemd open gingen naar je toe, dus elke keer die rolstoel weer in z'n achteruit! Wie dat verzonnen heeft......) werd ik in een kamertje gereden en op een bed gelegd. Binnen no-time stonden er 6 witte jassen om me heen. Er waren er een paar links aan het prikken en een paar rechts en de gynaecoloog probeerde mijn aandacht te krijgen. Wist niet wat me overkwam en het enige wat ik nog weet is dat ik vroeg om een keizersnee, ik was er zo klaar mee! Maar nee, eerst proberen om 't op een natuurlijk manier te doen voor een beter herstel, zei ze. Uiteindelijk werd er een "kiwi-cup" op het hoofdje van Keano gezet (en met grof geweld naar binnen gewerkt!) en met een paar persweeën, is Keano geboren! WAUW! Wat is dat een magisch moment!
 |
| Keano |
Keano is geboren!
Na ongeveer een bevalling van 12 -15 uur is Keano geboren in het ziekenhuis! Gelijk familie en vrienden op de hoogte gesteld en kon papa het eerste flesje geven aan 'm! Wat was dat een mooi plaatje! Verliefd keek ik naar mijn beide mannen daar op die stoel in het ziekenhuis vanuit mijn bed...
De tweede bevalling!
Hailey is mijn oudste dochter, ze is 6 jaar geleden geboren, thuis!
We raakten al snel weer zwanger, maar helaas ging deze zwangerschap na ruim 9 weken niet goed. We hadden het net dat weekend verteld aan beide familie's en aan goede vrienden van ons en zondagmiddag begon ik te vloeien. De dag erna gelijk een echo gehad en helaas was het vruchtje al verdwenen. Mijn man had er meer moeite mee dan ik. Ik had misschien al wel onderbewust het gevoel dat het niet goed zat, ik weet het niet. We zijn daarna niet gelijk verder gegaan, maar hebben het even laten rusten.
Toch vrij snel daarna raakten we weer in verwachting en dit ging helemaal goed! Gelukkig, want na zo'n miskraam ga je toch wat angstiger een zwangerschap in! Deze zwangerschap verliep ook netjes zonder al te veel kwaaltjes. De uitgerekende datum kwam in zicht, maar 6 dagen ervoor verloor ik de slijmprop. Dit wil natuurlijk nog niet veel zeggen, maar het begin is dan al wel gemaakt. We zaten met mijn ouders bij een restaurant en ik moest elke keer even naar de wc om weer wat "op te vangen" haha. In de middag contact gehad met mijn schoonzus, onze kraamverzorgster, over wat te doen, aangezien het toch wel wat begon te voelen en op haar aanraden toch maar even naar de verloskundige (VK) gebeld. Zij kwam rond half 6 en ik had al een paar cm ontsluiting. Ze ging even eten en zou een paar uurtjes later terugkomen. Ik vond het allemaal prima, want het kwam heel rustig op gang, dus het was goed te handelen. Rond 20 uur was ze er weer en had ik inmiddels 4 cm ontsluiting.
We gaan alles klaarmaken......nu al???
De verloskundige gaf aan dat ze bleef en dat we alles in gereedheid gingen brengen. Ik snapte er niets van, ik had "nog maar" 4 cm ontsluiting, dat ging nog eeuwen duren! Maar goed, schoonzus gebeld, VK haar tas gepakt en wij met z'n allen naar boven. Ik zorgde ervoor dat iedereen heel stil moest zijn, want ik wilde niet dat Keano wakker zou worden! Was meer met hem bezig dan met mezelf! We zaten rond 21 uur op 8 cm en een kwartiertje later besloot de VK om mijn vliezen te breken. Toen ging het in een sneltrein vaart. Ik kreeg rond 21:40 uur persweeën en mocht gelijk gaan persen om tien minuten later mijn prachtige dochter in mijn handen te hebben!
Ik had daarna wel meer last van na-weeën en ik moest ook alles even verwerken! Het was zo snel gegaan, ong. 5 uurtjes in totaal! Tussen de weeën door was het ook allemaal zo goed te behappen, ik was volop grapjes aan het maken en aan het lachen. Elke keer als ik een wee kreeg, keerde ik even in mezelf om deze op te vangen en daarna ging ik weer vrolijk door. Ik had nooit gedacht dat dit zo snel en zo goed zou gaan. Maar ook wel credits voor de hulp van de VK, mijn schoonzus en vooral mijn man, die er weer echt voor me was!!
Keano had er helemaal doorheen geslapen en hebben we wakker gemaakt om te komen kijken. Intussen waren de opa's en oma's ook gearriveerd!
 |
| Hailey |
Gelijk ook tante geworden!
Mijn broer zou ook rond deze tijd weer papa worden. Super leuk, vooral omdat onze oudsten ook maar 2 1/2 week schelen! Ik belde mijn broer een kwartiertje nadat Hailey was geboren en hij was volop aan het hijgen aan de telefoon. Ik vroeg nog wat tie aan 't doen was...hij had naar beneden moeten rennen voor de telefoon te pakken. "Jullie lagen al te slapen, toch niet?" vroeg ik hem. "Nou nee, ik kan je vertellen, als eerste, dat je net weer tante bent geworden"! Ik begon te lachen en te huilen tegelijk! We waren gewoon tegelijk weer ouders geworden op dezelfde dag!! Super! Wat een verrassing was dat!
Mijn derde bevalling!
Joyia, mijn jongste dochter, was voor ons een cadeautje!
Heerlijk die vrije tijd die je dan hebt als beide kids naar school zijn ;) Ik was gestopt met de pil, omdat ik veel last had van migraine. Voordat ik over zou gaan op een andere anticonceptie, ging ik, in overleg met mijn dokter, eerst checken of het wel echt aan mijn pil lag. Daarvoor moest ik een tijdje geen anticonceptie gebruiken, dus mijn man en ik moesten heel voorzichtig zijn en dit waren we ook, op één keer na......
In shock.....
Wat waren wij in shock toen we een test hadden gedaan! Dit wilden we helemaal niet!!
En dan ga je van alles in je hoofd halen en nadenken over je toekomst enz enz. Abortus was bij mij absoluut geen optie, maar erover nadenken doe je toch wel. Uiteindelijk toch ervoor gegaan, maar de eerste maanden niet echt kunnen genieten! We hadden alle spullen al weggedaan en moesten alles weer aanschaffen, Gelukkig hadden we hele lieve familieleden en vrienden en zelf kennissen die ons hierbij hielpen! We mochten van alles lenen en kregen ook heel veel spullen! Ook hadden we geen ruime slaapkamer over en heeft mijn vader een bedstee gemaakt met ene gedeelte in de kamer van Hailey. Zo konden we de grote inbouwkast in het kleinste kamertje toch behouden en kreeg onze derde spruit toch een prachtige kamer!
 |
| Bedstee gemaakt door mijn vader! |
De laatste drie maanden heb ik gelukkig wel kunnen genieten, want wat is toch heerlijk zo'n dikke buik en het voelen van zo'n klein wezentje in je buik. Dit had ik voor geen goud willen missen!
Over tijd
De oudste kids zijn allebei een week voor de uitgerekende datum geboren, dus ik hoopte dat het deze keer weer zo zou zijn, maar helaas....Ze uitgerekende datum gingen we voorbij...5 dagen erna was er overdag niets aan de hand. 's Avonds was ik wel wat onrustig, maar voelde me verder kiplekker. We gingen laat naar bed en rond 1 uur braken ineens mijn vliezen! Dit was raar, bij de vorige bevallingen heeft de VK ze gebroken, dus ik wist even niet wat te doen. Mijn man een handdoek gehaald en ik, met handdoek tussen mijn benen, naar de badkamer. Helemaal radeloos, wat moesten we nu doen dan..
Zo stom eigenlijk, je derde bevalling en toch een punt hebben dat je niet weet wat je moet doen, haha.
Terug naar bed en maar wachten, dat duurde niet lang. Binnen een kwartier begonnen de weeën te komen. Steeds sneller en heftiger, jeetje dat ging vlug! Ik ging rond half 2 maar naar beneden en liet mijn man boven. Weeën timer-app gedownload en steeds rondjes gelopen rond de tafel tussen de weeën door. Na een uur mijn man groepen en gezegd dat hij heel snel moest gaan bellen, dit ging ik niet lang volhouden! Rond 15 uur was de VK er en hing ik aan de verwarming alles weg te puffen, durfde zelfs niet naar boven te gaan, zo heftig. Ik was ook zo bang dat de VK weg zou gaan, riep ook tegen haar dat ik dit niet lang vol kon houden.
 |
| Joyia |
Toch naar boven
Ik moest natuurlijk toch mee naar boven en ik had inmiddels al 8 cm ontsluiting. Ze bleef gelukkig en alles werd klaargemaakt. Ze probeerde me gerust te stellen dat de kleine er binnen een uurtje zou zijn. De andere kids lagen netjes op hun bed, maar gaan toch regelmatig naar de wc en zo ook deze nacht natuurlijk. Het was half vier en mijn dochter ging naar de wc, snel de deur dicht gedaan, zodat ze geen licht zag. We hoorden het badkamerlicht aan gaan en weer uit, maar we hadden haar slaapkamerdeur niet gehoord. Mijn man ging kijken en ze lag gewoon, met de deur wagenwijd open, weer te slapen in d'r bed. Ik ging ondertussen kapot en mocht rond 3:50 uur gaan persen, om 4:00 uur is onze lieve Joyia geboren en wat was ze prachtig! Maar zo'n bevalling NOOIT meer! Dit was echt de heftigste van allemaal! Hier heb ik ook echt even van moeten bekomen. We hebben de opa's en oma's ook pas een uur later gebeld, eerst even rust voor ons drietjes! Keano en Hailey kwamen rond half 6 toevallig samen uit hun bed en waren heel verbaasd om te zien dat er ineens een klein baby'tje naast mama in een wiegje lag! Tranen in mijn ogen.....zo mooi!
Compleet!
Nu zijn we echt compleet! Er komt ook echt geen vierde meer, dit kan gelukkig ook niet meer.
Mijn man heeft zich gelijk laten helpen haha!
Het zijn drie draken bij elkaar, maar wel heerlijke draken! Ze genieten van ons en van elkaar en wij natuurlijk ook van hen, elke dag weer!
Blessed with my family!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten